Psikolojik sağlık bireyin kendisiyle hem de çevresiyle uyumsuzluk yaşamaması
olarak tanımlanmaktadır.
Elbette, bu konunun ilkönce öncelikle birey açısından ele alınması gerekmektedir. Belki en zor olan şeylerden biri, kişinin iç dünyasındaki çatışmaları çözebilmek ve uyum sağlayabilmektir.
Bunun için de psikolojik terimler olan “id”, “ego” ve “süperego”ya bakmak gerekmektedir.
Yani id, ego ve süperego arasında bir dengenin olması gerekmektedir.
Kişilikte id kısmı biyolojik kesimdir. Büyük ölçüde libido vb. kapsamaktadır.
Ego kişiliğin mantıklı yönüdür. Yani gerçekçi yönüdür.
Süperego toplumsal yaptırmaların yansıdığı alandır. İlk önce toplumsal yaptırımlar, anne ve baba aracıyla çocuğa yansır.
Psikolojik sağlık kişiliğin bu üç alanın dengesine bağlıdır. Çünkü kişiliğin bu üç kısmına ayrı ayrı enerji yatırılması bir öcüde dengesizliğe yol açmaktadır. Zaten dengesizlikte ruhsal anlamda işlevsizliktir.
Diğer taraftan çatışmalar;
Yaklaşma – yaklaşma çatışması,
Yaklaşa – kaçınma çatışması,
Kaçınma – kaçınma çatışması,
Yaklaşma – yaklaşma çatışması
şeklinde ifade edilmektedir.
Psikolojik uyum ve dolayısıyla sağlığa kavuşabilmek için bu çatışma biçimlerinin çözüme kavuşması gerekmektedir.
Yine, kişinin çevresiyle uyumlu olması psikolojik sağlık açısından önem arz
etmektedir.
Ancak bu konu çok hassadır. İnsanın bir ölçüde bireyselliğini koruması gerekmektedir. Aksi halde birey iç dünyasında bir uyumsuzluğa o da psikolojik sağlığı olumsuz etkileyebilir.
Bireyin burada yapması gereken çevrenin beklentileri ile kendi beklentileri arasında denge kurmaktır.