Bir milletin kaderi, gerçeği konuşma cesaretini yitirdiği gün tehlikeye girer. Bir partinin itibarı da, zor sorulardan kaçtığı gün aşınmaya başlar. Bugün Cumhuriyet Halk Partisi’nin önünde duran sınav tam olarak budur.
Önümüzdeki günlerde parti içinde tek cümlelik bir söylemin yerleştirilmeye çalışıldığı görülüyor: “Dosya boş.” Bu ifade, günü kurtarmaya yarayan bir kalkan olabilir; ancak CHP, günü kurtarmak için kurulmuş bir örgüt değildir. Bu parti, hesap verebilir bir yönetim anlayışını memlekete yerleştirmek için vardır. Hesap verebilirlik ise gerçeği yok sayarak değil, gerçeğin üzerine giderek yaşatılır.
Bugün Ekrem İmamoğlu yalnızca bir belediye başkanı değildir; fiilen CHP’nin cumhurbaşkanı adayı olarak öne çıkarılmaktadır. Böylesi bir eşikte, önünde duran hukuki dosyanın tartışılmadan “yok” sayılması, ne parti geleneğiyle ne de devlet ciddiyetiyle bağdaşır.
Gerçeği eğip bükmeden söylemek gerekir: Bu dosya boş değildir.
Dosyada;
resmi ihale evrakları,
banka ve finans hareketleri,
MASAK raporları,
bilirkişi incelemeleri,
kamera kayıtları,
HTS ve baz verileri,
tanık ve etkin pişmanlık beyanları bulunmaktadır.
Devlet aklı, tek tek parçalara bakmaz; bütünü görür. Aynı isimlerin, aynı zamanlarda, aynı karar süreçlerinin çevresinde tekrar tekrar kesişmesi, ciddiyetle ele alınması gereken bir tabloya işaret eder. “Dosya boş” demek, bu tabloyu görmezden gelmektir.
Görmezden gelmek sorunları ortadan kaldırmaz; yalnızca erteler. Ertelenen sorunlar ise zamanı geldiğinde çok daha ağır bedellerle geri döner.
Elbette iddianame mahkeme kararı değildir. Savcı hüküm vermez. Bunlar hukukun temel doğrularıdır. Ancak iddianameyi toptan inkâr etmek, hukuku savunmak anlamına gelmez. Aksine, siyasi aklı zayıflatır ve kurumu savunmasız bırakır.
Buradan CHP örgütlerine açık bir çağrıda bulunuyorum:
Göreviniz slogan üretmek değildir. Göreviniz soruları susturmak değildir. Göreviniz, partinin aklını, itibarını ve geleceğini korumaktır.
Bir aday, dosyası yok sayıldığı için değil; dosyasıyla yüzleşebildiği ölçüde güçlenir. Devlet yönetimi, gerçeği gizleyerek değil; gerçeği açıklıkla ele alarak ayakta durur.
Bu bir ayrışma çağrısı değildir. Bu, bir sorumluluk çağrısıdır.
Dosyayı konuşun. Gerçeği konuşun. Soruları sorun.
Çünkü Cumhuriyet; gerçekten kaçanların değil, gerçeği cesaretle üstlenenlerin eseridir.