“Köylü milletin efendisidir” sözü bugün sadece duvarlarda asılı nostaljik bir vecize mi, yoksa hâlâ bir devlet politikası mı?
Cevabı acı:
2025 Türkiye’sinde köylü artık ne milletin efendisi, ne de Meclis’in gündemidir.
Çünkü o efendi denilen köylü, artık Meclis’te yoktur.
Varsa bile sesi yoktur. Yetkisi yoktur. Kararı yoktur.
Meclis’te Kimler Var, Kimler Yok?
600 milletvekili…
Meslek dağılımına bakıyorsunuz:
İş insanı: 158
Avukat: 122
Akademisyen: 42
Eğitimci: 37
Ekonomist: 33
Doktor: 32
Peki ya çiftçi?
Ziraat mühendisi?
Veteriner?
Kooperatifçi?
Yok denecek kadar az.
Bu artık bir tesadüf değil.
Bu, tarımın bile isteye siyasetin dışına sürülmesidir.
Bu, üreticinin masadan kovulmasıdır.
Tarladan Kopmuş Bir İktidar Aklı
Bugün Meclis’te mazotu litresine göre değil, ihale dosyasına göre konuşanlar var.
Gübreyi torbasıyla değil, ekran grafikleriyle bilenler var.
Toprağı ayakkabısına hiç bulaştırmamış olanlar tarım politikası yazıyor.
Tarlada ürün kaça mal oluyor bilen kaç kişi var?
Taban fiyatın çiftçinin hayatında neye karşılık geldiğini anlayan kaç vekil var?
Cevap net:
Çok ama çok az.
Çünkü siyaset artık köy odasında değil, plaza katlarında yapılıyor.
Tarım Siyasetten Neden Tasfiye Edildi?
Atatürk döneminde:
Çiftçi kutsaldı.
Üretim devlet politikasıydı.
Kooperatifler yaygındı.
Ziraat Bankası çiftçinin bankasıydı.
Bugün ne oldu?
Ziraat Bankası, çiftçinin alın terini değil, büyük finans çevrelerini fonlar hale geldi.
Tarım, yılın 365 günü unutulup, sadece seçimden seçime hatırlanan bir vitrin süsü oldu.
Çiftçi icra kapılarında,
Tarlalar borç altında,
Gençler köyden kaçıyor,
Toprak yetim kalıyor…
Ama Meclis bu çığlığı duymuyor.
Asıl Tehlike: Temsilsizlik
Köylü üretmeye devam ediyor ama temsil edilmiyor.
Temsil edilmeyen üretici ise yalnız kalır.
Yalnız kalan üretici yoksullaşır.
Yoksullaşan üretici üretmekten vazgeçer.
Bu zincirin sonu bellidir: Gıda krizi. İthalata mahkûmiyet. Milli güvenlik açığı.
Ama Meclis hâlâ seyrediyor.
Son Söz Net ve Serttir
Meclis’te köylü yoksa, O Meclis milletin Meclisi değildir.
Tarımı unutan siyaset, Milleti ayakta tutan damarı kesiyor demektir.
Bugün sorulması gereken soru şudur:
Köylü hâlâ bu milletin efendisi mi, yoksa yoksulluğa, borca ve kaderine terk edilmiş bir figüran mı?
Bu soruya verilen cevap, Sadece tarımı değil, Türkiye’nin yarınını da belirleyecektir.